Αγγίζοντας τις κοινωνικές πτυχές του νέου εργασιακού Νόμου, διαφαίνεται η αναγκαιότητα της εφαρμογής των νέων ρυθμίσεων που εισαγάγει. Ο εργασιακός χάρτης δεν δύναται ,να μένει αμετάβλητος, έπειτα από μια σωρεία κοινωνικών αλλαγών και διαφοροποιημένων κοινωνικών προτύπων.
Όταν ως κοινωνία αποδοκιμάζουμε ομόφωνα, την κατάργηση των στερεοτύπων και υπερθεματίζουμε κατά της βίας και της παρενόχλησης στον χώρο εργασίας, πώς μπορούμε να μην ενσωματώσουμε την αλλαγή στους Νόμους, που διέπουν την ζωή μας και διασφαλίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας;
Mobbing, βία και παρενόχληση στον χώρο εργασίας, διάσταση πρώτη…
Στην χώρα μας, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ActionAid τον περασμένο Ιούλιο, σχεδόν 9 στις 10 γυναίκες παρενοχλούνται σεξουαλικά στον χώρο εργασίας τους. Το να καταδικάζουμε και να καταγγέλλουμε τα εν λόγω φαινόμενα, δεν επαρκεί. Οφείλουμε πλέον, να τα περιχαρακώσουμε θεσμικά και νομικά, καθώς μόνο με αυτόν τον τρόπο θα οδηγηθούμε στην εξάλειψή τους.
Με την νέα νομοθετική πρωτοβουλία, η Ελλάδα θα καταστεί μία από τις πρώτες χώρες, που προχωρά στην κύρωση της σχετικής Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, για τη βία και την παρενόχληση. Με τις ρυθμίσεις που εισάγονται, επιτυγχάνεται η διεύρυνση της υφιστάμενης προστασίας, που αντιμετωπίζει την παρενόχληση, ως μορφή διάκρισης, ενώ προστίθεται η ηθική παρενόχληση εργαζομένων στο χώρο εργασίας τους (mobbing), στις συμπεριφορές που τιμωρούνται. Επιπλέον, ως προστατευόμενα πρόσωπα ορίζονται και οι αιτούντες εργασία και οι εθελοντές, καλύπτοντας πλέον όλες τις έννομες σχέσεις απασχόλησης. Ταυτοχρόνως, διευρύνεται το πλαίσιο προστασίας, καθώς ανατίθενται και οι ανάλογες υποχρεώσεις στην εργοδοσία για την προστασία του θιγομένου, αλλά και την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης.
Ισορροπία οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, διάσταση δεύτερη…
Οι διατάξεις που άπτονται των συγκεκριμένων ζητημάτων, είναι απαλλαγμένες από στερεοτυπικές αντιλήψεις και εμφορούνται την εξισορρόπηση των δύο φύλων στον εργασιακό χώρο, όπως και στην ιδιότητά τους ως γονείς. Η καθιέρωση αδειών και δικαιωμάτων στον πατέρα (14 ημέρες άδεια πατρότητας έναντι 2 που ισχύει σήμερα), απαγκιστρώνει την χώρα μας από την προτελευταία θέση, στην 5η μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ στο συγκεκριμένο πεδίο.
Επιπρόσθετα, περιορίζονται σημαντικά τα αντικίνητρα για την πρόσληψη των γυναικών, αφού τόσο η μητέρα, όσο και ο πατέρας προστατεύονται από την απόλυση και δικαιούνται άδεια αρκετών μηνών, που σχετίζεται με τη γέννηση και την ανατροφή του τέκνου τους.
Εν κατακλείδι, για την αντιπολίτευση με τον νέο εργασιακό νόμο ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου, οι αντιδράσεις πληθαίνουν και οι προτάσεις τους ανύπαρκτες για άλλη μια φορά… Ίσως αυτός ο ασκός, αν ανοίξει….. να τους δώσει μια σωστή κατεύθυνση στην πολιτική τους πλεύση. Αν και είναι απορίας άξιο, για πόσο ακόμη τις κοινωνικές διαστάσεις θα τις αναγάγουμε σε πολιτικές έριδες…
