Πώς γίνεσαι ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός στο Κογκρέσο;
Ο Αμερικανός Γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο είχε πει, σε μια χαρακτηριστική έκρηξη παραδοξολογίας: «Από πολιτική άποψη, η εξωτερική πολιτική δεν έχει σημασία, μέχρι την στιγμή που αποκτά σημασία, και τότε η σημασία της είναι κρίσιμη». Η παραδοξολογία αυτή περικλείει δύο επιμέρους παράδοξα: αφ’ ενός η σημασία της εξωτερικής πολιτικής για τα εσωτερικά ζητήματα γίνεται ιδιαίτερα αισθητή κυρίως σε περιόδους κρίσης˙ αφ’ ετέρου τα φαινόμενα απατούν, αφού όσοι δεν συμμετέχουν άμεσα στις διεργασίες εκείνες, που οδηγούν σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα σπάνια μπορούν, να διακρίνουν τις προσπάθειες που χρειάστηκαν για την επίτευξή του την «κρίσιμη» στιγμή.
Η Αμερικανική εξωτερική πολιτική συνδιαμορφώνεται από τρεις παράγοντες, την Προεδρία, το Κογκρέσο και το Υπουργείο Εξωτερικών. Για πρώτη φορά η Ελληνική εξωτερική πολιτική έχει καταφέρει, να έχει σταθερά με το μέρος της τους δύο από τους τρεις αυτούς παράγοντες με σοβαρές πιθανότητες να προσελκύσει και τον τρίτο, ήτοι την διοίκηση του Υπουργείου Εξωτερικών. Το επίτευγμα αυτό αποτελεί καρπό των προσπαθειών της διπλωματίας της Ελληνικής Κυβέρνησης κατά τα τρία τελευταία χρόνια και εκφράζεται με τις, διά στόματος Νάνσυ Πελόζι, πρωτόγνωρες για τα δεδομένα της Νοτιονατολικής Ευρώπης εγγυήσεις της Κυβέρνησης Μπάιντεν και του Κογκρέσου για την ασφάλεια της Ελλάδας. Επιστέγασμα αυτών των προσπαθειών η πρόσκληση της ηγεσίας του Κογκρέσου στον Κυριάκο Μητσοτάκη, να γίνει ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που θα προσφωνήσει το Κογκρέσο, την στιγμή που η στρατηγική συσπείρωσης των δημοκρατικών έναντι των αυταρχικών κρατών διαπερνά ολόκληρο το αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο οι επικλήσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο κοινό αξιακό υπόστρωμα των δημοκρατικών πολιτευμάτων δεν αποτελούν απλή ιστορική ανάδρομή, αλλά προσλαμβάνουν ιδιαίτερη σημασία σε συνδυασμό μάλιστα με τις αναλογίες ,που επεσήμανε μεταξύ Ουκρανίας και επαναστατημένης Ελλάδας. Το πολιτικό αντίκρισμα των διαπιστώσεων αυξάνεται σημαντικά από την διαπίστωση σημαντικών γεωστρατηγικών αναλυτών, όπως ο πρώην Βοηθός Υπουργός Εξωτερικών A. WessMitchell και ο ΚαθηγητήςJakubGrygiel, ότι οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη αξιόπιστων και σταθερών συμμάχων ώστε να δημιουργηθεί μία ζώνη ασφαλείας περιμετρικά αυταρχικών κρατών με σαφείς αναθεωρητικές διαθέσεις, όπως η Ρωσία και η Κίνα. Τέτοιες παράμετροι ευνοούν την ελληνική διπλωματία και σε εξοπλιστικά ζητήματα.
Στον λόγο του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη είδαμε ένα σπάνιο παράδειγμα ώσμωσης επικλήσεων στο παρελθόν με τις κοινές πολιτικές και κοινωνικές αξίες του σήμερα, αλλά και προσιδιαζόντος συσχετισμού τους με τις γεωστρατηγικές επιλογές των ΗΠΑ ώστε, μέσα από την ανάδειξη της μακροχρόνιας ταύτισης συμφερόντων και προτεραιοτήτων, να διανοιχθεί η προοπτική ικανοποίησης των δίκαιων Ελληνικών αιτημάτων και διεκδικήσεων.
